Embedded Files
Nýfundnaland (sjálfstætt fullvalda ríki frá 1907 til 1949)
Stærð lands: 111.00 km2
Undirsíður
Árið 1949 gaf Nýfundnaland frá sér sjálfstæði sitt til sambandsríkis Kanada. Í kosningabaráttunni um eftirgjöf fullveldis Nýfundnalands var veifað með loforðum um ellilífeyrir og barnabætur til þegna Nýfundnalands.
• • •
Hér fyrir neðan:
Tengt efni - úr greininni:
Misstu skipin, misstu gengið, misstu myntina, sjálfstæðið og fullveldið
Misstu skipin, misstu gengið, misstu myntina, sjálfstæðið og fullveldið
Nokkrum árum áður en fullveldi, sjálfstæði og lýðræðislegri sjálfsstjórn Nýfundnalands og 380 þúsund íbúa þess sjálfstæða ríkis var hent sem endanlegu veði inn í bankahólfin í sambandsríki Kanada árið 1949, hafði landið misst allt bankakerfi sitt til útlendinga. Það sama gerðist með fragtskipaflotann og alla vinnu þjóðarinnar við hann. Það sama gerðist í myntmálum Nýfundnalendinga. Þeir höfðu álpast til bindast við og taka síðar upp Kanadadal.
Ein afleiðing þess að bankakerfi Nýfundnalands komst alfarið á erlendar hendur, og gengið hvarf með gengisbindingu Nýfundnalandsdals við Kanadadal, varð sú að Evrópa og Bretland versluðu frekar við Íslendinga, því þeir voru skyndilega komnir með vélknúin gufuskip og gátu afhent fiskinn á samkeppnishæfu verði samkvæmt stundaskrá. Þetta gátu Nýfundnalendingar ekki því að þeir réðu ekki lengur yfir samkeppnishæfum skipaflota, gátu ekki endurnýjað hann, því að þeir höfðu misst gengið, bankakerfið og þar með markaðina . .
. . lesa áfram í greininni "Áhlaupið á íslensku krónuna"
Stærra kort yfir Nýfundnaland
Kort (opnast í nýjum glugga)
Athugið að hægt er að stækka kortið og flytja sig til á kortinu með því að beita músabendlinum fram og til baka, upp og niður.
Tengt efni
Janúar 2007: Hallur Hallsson ritar góða grein um málefni Nýfundnalands á vefdagblaðinu AMX
Geta Íslendingar lært af reynslu Nýfundnalands?
"Sitt hvorum megin við Hvarf – syðsta odda Grænlands – eru Ísland í austri og Nýfundnaland í vestri. Íslendingar eru liðlega 300 þúsund, Nýfundlendingar liðlega fimm hundruð þúsund, þar af 25 þúsund íbúar Labrador. Árið 1980 voru Íslendingar 230 þúsund en íbúar Nýfundnalands og Labrador 568 þúsund. Á aldarfjórðungi hefur Íslendingum fjölgað um 75 þúsund á sama tíma og Nýfundlendingum hefur fækkað um 60 þúsund – voru 508 þúsund árið 2008. Eyjan Nýfundnaland er svipuð að stærð og Ísland. Nýfundlendingar eru kanadískir ríkisborgarar aðallega af breskum uppruna" . .
Doing a Newfoundland
FINANCIAL TIMES 22. JÚLÍ 2011
- by Joseph Cotterill
1933
The Amulree Commission on a peripheral debt crisis, 1933:
No part of the British Empire has ever yet defaulted on its loan obligations; in the absence of any precedent, the consequences which would follow from a default by Newfoundland must remain to some extent a matter for speculation. But if no precedent can be drawn from the history of the Empire, instruction may be derived from the experiences of other countries, and it is clear from these that any play of default such as that outlined above could be approved with the greatest apprehension…
2011
The Brussels Summit on a peripheral debt crisis, 2011:
As far as our general approach to private sector involvement in the euro area is concerned, we would like to make it clear that Greece requires an exceptional and unique solution.
All other euro countries solemnly reaffirm their inflexible determination to honour fully their own individual sovereign signature and all their commitments to sustainable fiscal conditions and structural reforms. The euro area Heads of State or Government fully support this determination as the credibility of all their sovereign signatures is a decisive element for ensuring financial stability in the euro area as a whole.
Krækja; Financial Times
The Newfoundland Lesson
THE INTERNATIONAL ECONOMY SUMMER 2003
- by David Hale
During the 1930s, long before the IMF, the British Empire coped with a debt crisis in a small country. This is a tale of the choice between debt and democracy. It shouldn’t be forgotten.
Viðtal við Bernard Connolly sem var gestur á CNBC þann 16. maí 2013 - 5 mínútur og 31 sekúnda
Bein krækja (non Flash)
"A currency has meaning
because it expresses national monetary sovereignty. 14
The circumstances that might make a country want to give up its national monetary sovereignty irrevocably can never have anything rationally to do with economics - though the connection is often falsely made. A reason can be found only in politics or, more accurately, in the desire of certain groups of people to create, extend or buttress power for themselves at the expense of the electorates they are supposed to serve."
14. This would not be true of private currencies issued by private banks. Those who find national monetary sovereignty offensive yet still claim to favour a market economy should, logically, advocate private money, not European government money
- Bernard Connolly,
- The Rotten Heart of Europe
- Faber & Faber 1995
- ISBN 0571175201
- blaðsíða 59
- Formála nýrrar útgáfu má skoða hér
Gagnlegt: Bernard Connolly: Eurosclerosis, The ECB and De-Globalization (og) the idea of the "acquis” - PDF
Olíulitir á striga
Þórdís Rögnvaldsdóttir
Report abuse